11 اسفندماه، سالروز میلاد میرزا نورالله عمان سامانی
مارس 1, 2017 در 08:00 توسط علی آزوغ
11 اسفند ماه مصادف است با سالروز ولادت شاعر نامی استان چهار محال و بختیاری، میرزا نورالله عمان سامانی است.
به گزارش خبرنگار سامانِ بـرتـر، میرزا نورالله عمان سامانی ملقب به «تاج الشعراء» و متخلص به «عمان» از شعرای پرآوازهٔ آیینی در نیمهٔ دوم سدهٔ 13 و اوایل سدهٔ 14 هجری است که به سال 1258 هجری قمری در سامان به دنیا آمد و به سال 1322 هجری قمری در سن 64 سالگی در زادگاهش درگذشت.
نیاکان او همه از دری‌سرایان، پارسی‌گویان و آذری‌سرایان عصر خود بوده‌اند. پدرش میرزا عبدالله متخلص به «ذره» مولف «جامع‌الانساب» و جدش میرزا عبدالواهاب سامانی متخلص به «قطره» و عمویش میرزا لطف‌الله متخلص به «دریا» همگی از شاعران عهد ناصری بوده‌اند.
میرزا نورالله عمان سامانی، همانند بسیاری از نیاکان خود در سلک تصوّف و عرفان بوده و در زمره ارادتمندان سعادت‌علی‌شاه اصفهانی و جانشین وی ملا سلطان محمّد گنابادی (سلطان‌علی‌شاه) از قطب‌های سلسله صوفیّه نعمت‌اللهیه بود.
عمان سامانی تحصیلات ابتدائی را در مکتب‌خانه‌های محلی فرا گرفت و بعد به اصفهان عزیمت و در مدرسه «نیماورد» و «صدر» وارد و سال‌ها پیش آخوند کاشی مشغول کسب علم بود.
از آثار عمان سامانی می‌توان به گنجینه الاسرار، مخزن الدرّر، معراج نامه و دیوان اشعار اشاره کرد. در این میان، مثنوی «گنجینه الاسرار» یکی از جالب ترین آثار عمان سامانی درباره عرفان عاشورا است.
در این مثنوی نسبتاً کوتاه، نکته‌های ظریفی از عشق و عرفان با بیانی هنرمندانه و گرم طرح شده است. عمان را باید اولین شاعری نام برد که اشعار کربلایی را از قالب سوگ خارج کرد و در قالب حماسی آمیخته به عشق و روشنگری ارائه نمود.
گنجینه الاسرار که نسخه کامل آن به اهتمام حمید یعقوبی سامانی منتشر شده، با این مطلع آغاز می‌شود:
کیست این پنهان مرا در جان و تن کز زبان من همی گوید سخن
این که گوید از لب من راز کیست؟ بنگرید این صاحب آواز کیست؟
در من اینسان خودنمایی می‌کند ادعای آشنایی می‌کند.
…؛
میرزا نورالله عمان سامانی، در اواخر عمر به سامان مراجعه کرد و آثار ارزنده‌ای از خود به یادگار گذاشت؛ نقل است که جنازه عمان را در مسجد جامع سامان به خاک سپردند و بعدها بر اساس وصیت او به نجف اشرف منتقل و در وادی‌السلام مدفون گردیده است.
انتهای پیام/
