عید سعید فطر مبارک
جولای 29, 2014 در 01:43 توسط علی آزوغ
همه آسمان در قنوت کبریای وجودش تابش می کند و آن نازنین مهمان زمین بار سفر می بندد و در عیدی چنین تودیع می شود
پایگاه خبری تحلیلی سامان برتر:
هلا! مبارک است پایان روزه داری، روز رستاخیز روح، روز طرب و جوشش خمخانه درون، و ندایی که این گونه به گوش می رسد ˈˈای عاشقان، ای عاشقان دل را چراغانی کنیدˈ.
زمین چادر نمازی از گل های سپید می پوشد، ابر قنوت می بندد بر آستان پنجره باز آسمان و هر قنوت پرنده ای می شود که به سوی تو پرمی کشد.
منت ماه شوال را که بر بام سجاده ها برمی آید و رخ می نماید و ابرو می گشاید بر منتظران ماه نو که ˈای هلال ماه حلال می آییˈ حلال تر از همه تشهدها، حلال تر از همه سلام ها، که تو با چراغ دل خویش بر بام دل می آییˈ.
ای تورق شده بر سرانگشت دعا، کجا می روی، چونان فرخنده پی که خرامان می رود، بگو چگونه تا رمضان بعد در انتظار تو بمانیم، ای ماه خوب خدا، دل های ما را با خود ببر، که اکنون لطف تمام آمد و فیض تمام رفت.
ماه نو تحویل می شود بر رمضان و شوال که در هلال سحری به عمارت برج می نشیند و نورفشانی می کند و پاداش همه روزه داران، ماه نو شوال است.
منت ماه شوال را که با عید فطر می آید،با فطرت و بازگشت به خویش، منت شوال را که بر دلهامان شادمانی فطریه می دهد و بهار رستاخیز روح را در همه جا می دمد.
ستاره های سحری اینک با عید فطر رخ می پوشانند و گوشه ای از آسمان فرو می نشیند و متکعف کهکشانها می شوند تا ماه شوال بردمد و نورافشانی کند.
منت خداوندگار شوال را، خداوند فطر را، که ماه ریاضت را راضی کرد و پاک و منزه چهره ماه نو را نمایان ساخت تا چشمهامان دوباره ماه نو را ببیندد.
ˈ چاووشˈ خوانان اینک بر فراز بلندای ماه برآمده، بانگ رحیل رمضان سر می دهند، بانگ سفر ماه خدا و همه اینک آمده اند، پرسان پرسان سراغ خانه یار می گیرند آنهایی که دست از دنیا فرو شستند و دل از همه چیز بریدند و دامن یار گرفتند.
انگار کسی این جماعت را برای حضور در چنین جشن بزرگی مهمان کرده بود، که آنها برلبان شان مهر روزه زده بودند در آستانه تطهیر، با جامه ای فاخر از نیایش و دعا ، تا در خانه دوست به مهمانی رفته باشند.
آنها به جشنی بزرگ آمدند،جشن مطهر، جشن بریدن از دنیا و دل در فراخوان دلدادگی صاف و بی غش کردن و زمزمه ای با پروردگار خویشتن داشتند.
این جماعت فوج فوج برآستانه ماه نو نماز می گذارند و چون قیام قیامت رو به پرودگار خویش، بر سفره عبودیت خوان نشین ابدی الهی می شوند.
شوال، ماه نو را از رمضان تحویل می گیرد و ما را تا حسرت دیدار دوباره رمضان در خویش رها می گذارد که ˈروزه یکسو شد و عید آمدˈ.
این چنین است که فطر بازگشت انسان به خویش است و پاداش الهی و ˈ اگر چونان ابراهیم از آتش درون خویش این گونه بیرون آمدی، چون عید فطر خشنود خواهی بودˈ.
به گزارش ایرنا، مردم در عید سعید فطر پس از یک ماه عبودیت خالصانه خداوند بر درگاه خدایی شکر می گزارند و به شکرانه این سربلندی سرافرازنه شادمان هستند.
محمود رییسی – خبرگزاری ایرنا
